Terytorium parafii:
Zdrochec, Marcinkowice (część)
Historia kościoła
W 1913 r. biskup tarnowski Leon Wałęga utworzył w Zdrochcu niezależną od parafii w Radłowie ekspozyturę a w 1925 r. erygował parafię.
W latach 1912-13 wzniesiony został w Zdrochcu kościół według projektu tarnowskiego architekta Adolfa Stapfa. Został on uszkodzony w czasie działań wojennych w latach 1914-15 a następnie odbudowany do 1926 r.
ARCHITEKTURA. Jest to obiekt neogotycki, murowany z cegły, otynkowany. Złożony jest z krótkiej dwuprzęsłowej nawy, transeptu z ramionami zamkniętymi ścianami prostymi oraz z prezbiterium zamkniętego trójbocznie. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia a od południa kaplica zamknięta trójbocznie. Ściany kościoła obwiedzione są koronującym fryzem arkadkowym. Naroża nawy i transeptu opięte są skośnie ustawionymi szkarpami uskokowymi. Portale wejściowe i okna są ostrołukowe. Kościół nakryty jest dachami dwuspadowymi, pobitymi blachą. Na skrzyżowaniu kalenic znajduje się wieżyczką na sygnaturkę, zwieńczona iglicą. Wnętrza nakryte są sklepieniami krzyżowo-żebrowymi. Polichromię wnętrza figuralną i ornamentalną wykonali w 1954 r. malarze Stanisław Westwalewicz i Jakub Bereś.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Trzy ołtarze neogotyckie, wykonane przez Stanisława Giemzę w 1961 r. W ołtarzu głównym umieszczona jest rzeźba św. Stanisława Bpa oraz jako zasłona obraz Serca Jezusa, współczesne ołtarzowi. Chrzcielnica, ambona i konfesjonały wykonane w latach 1958-1960 przez Stanisława Giemzę. Ławy rzeźbione wykonał w 1959 r. Stanisław Cieśla. Na chórze znajduje się 7-głosowy pozytyw z II połowy XIX wieku, sprowadzony w 1950 r. z kościoła filipinów w Tarnowie
DZWONNICA wolnostojąca, murowana z cegły, w kształcie neogotyckiej, potrójnej arkady na zawieszenie dzwonów. W niej trzy dzwony, "Chryste króluj nam", "Maria" i "Stanisław" odlane w 1937 r. w Odlewni dzwonów Felczyńskich w Przemyślu.
